Drie kunstenaars zorgen sinds vorige zondag voor een verrassende combinatie van vorm, kleur en inhoud in Loods 12.
De grote ruimte vooraan wordt broederlijk verdeeld in een afwisselende presentatie door twee kunstenaars van verschillende generaties, die elk op hun manier het 'gewone' tot een onverwacht hoger niveau tillen. Allebei werken ze met simpele materialen.
Jean-Georges MASSART (°1953) kennen we met Waterschoenen al langer en dus weten we dat hij met puur natuurlijke middelen een uiterst poëtisch en letterlijk licht sculpturaal oeuvre realiseert, dat zich in lineaire omschrijvingen een plaats in de omgeving verovert. Zijn sculpturen willen de ruimte geenszins domineren, maar ze extra levenskracht geven. Zijn materialen zijn onveranderlijk van natuurlijke (plantaardige) oorsprong: bamboe, wilgenteen, pigmenten, Japanse duizendknoop, vlier,...
Hij verenigt op sublieme wijze natuur en cultuur in deze minimale sculpturen. Hij zet de groeibewegingen van de natuurlijke elementen verder in een vloeiend lijnenspel.
De sierlijke en o zo lichte verschijningsvorm van deze werken contrasteert fel met de meestal kleurrijke wereld van zijn jonge artistieke compagnon in deze tentoonstelling.
De grote ruimte vooraan wordt broederlijk verdeeld in een afwisselende presentatie door twee kunstenaars van verschillende generaties, die elk op hun manier het 'gewone' tot een onverwacht hoger niveau tillen. Allebei werken ze met simpele materialen.
Jean-Georges MASSART (°1953) kennen we met Waterschoenen al langer en dus weten we dat hij met puur natuurlijke middelen een uiterst poëtisch en letterlijk licht sculpturaal oeuvre realiseert, dat zich in lineaire omschrijvingen een plaats in de omgeving verovert. Zijn sculpturen willen de ruimte geenszins domineren, maar ze extra levenskracht geven. Zijn materialen zijn onveranderlijk van natuurlijke (plantaardige) oorsprong: bamboe, wilgenteen, pigmenten, Japanse duizendknoop, vlier,...
Hij verenigt op sublieme wijze natuur en cultuur in deze minimale sculpturen. Hij zet de groeibewegingen van de natuurlijke elementen verder in een vloeiend lijnenspel.
De sierlijke en o zo lichte verschijningsvorm van deze werken contrasteert fel met de meestal kleurrijke wereld van zijn jonge artistieke compagnon in deze tentoonstelling.
Jean-Georges Massart & Wim De Pauw @ Loods 12 (zaalzicht rechts)
Jean-Georges Massart
Wilgenteen, bamboe - 2014
115 x 53 x 47 cm
De materiaalkeuze van Wim DE PAUW (°1989) mag dan al veel prozaïscher zijn (hij werkt vooral met afgedankte stukken hout, maar grijpt ook naar klassieke middelen als olieverf en doek), toch is ook zijn methode een afweging van beeldtaal (bij hem zowel vorm als kleur) in een discipline die het midden lijkt te houden tussen schilderkunst, sculptuur en assemblage. Hij verkent vlak en vorm ten opzicht van de ruimte, laat die via subtiele of uitgesproken ingrepen elkaar beïnvloeden (samenwerken of tegenwerken). Meestal kiest hij voor een 'onaffe' verschijningsvorm, zowel in de kleurlagen als in de assemblage, als om aan te geven dat het hier over work in progress gaat.
In dat verband is, naast zijn unieke werken, ook zijn multipel It's Morfin' Time het vernoemen waard. Hij presenteert het werk (15 ex.) in een 'handbewerkte' doos. De koper dient zelf - eventueel naar eigen goeddunken - voor de assemblage te zorgen.
Wim De Pauw, It's Morfin' Time, 15 ex., 2014, Handbewerkte doos,
4 x lakspray op paneel, montagemateriaal en handleiding
De achterliggende bronxruimte is het terrein van Nicoline VAN STAPELE. Wie haar werk de afgelopen jaren een beetje gevolgd heeft (en in Waterschoenen was ze dikwijls vertegenwoordigd), zal met enige verbazing naar de presentatie in Loods 12 kijken.
Onder de titel 'softpower' trekt ze de lijn van het atelier door naar de tentoonstellingsruimte. Ze werkt ter plekke aan een deel van de collectie. Hier gaat het dus echt om work in progress en wordt meteen ook het ambachtelijk karakter van het kunstproces belicht. Tegelijk zorgt ze voor een symbiose tussen haar strakke, abstracte vormen en een nieuwe, warme en speelse benadering. In tegenstelling tot 'hard power' die koudweg wil implementeren, probeert 'soft power' met warme kracht te overtuigen.
Nicoline Van Stapele zoekt blijkbaar geborgenheid en vertrouwen in een wereld van speelse vormen (die wel wat van amuletten of geluksbrengers hebben) en knuffeldieren. Daarbij maakt ze gebruik van allerlei gevonden voorwerpen en knipt en naait ze vilt en textiel.
De grote hangende Softpower-sculptuur zorgt met haar uitwendig bamboegeraamte voor extra bescherming. Misschien mag je het zelfs een afweermechanisme noemen (zet ze dan toch haar stekels op?)
Met titels als 'Laat u gaan', 'Het komt wel goed' of 'Never again' heeft ze een bladzijde omgeslagen. Het leven is mooi en dat mag iedereen weten. Toch blijft ze waakzaam.
Nicoline Van Stapele @ Loods 12
Op de voorgrond deel van Softpower 3&4, object, vilt, mixed media, 2014
TOT 9 NOVEMBER 2014
zaterdag en zondag: 14 - 18 uur
in
LOODS 12
Koophandelstraat 12
9320 WETTEREN
(Wijk Overbeke)
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten